Search This Blog

Sunday, January 23, 2011

Si Che-Che at Si Bureche

Sa isang malaki at lumang bahay nakatira ang Pamilya De Guzman. Sila’y mayaman dati. Nag mamay-ari sila ng isang sikat na bakery sa Maynila , ngunit ito’y nalugi .Nabaon sila sa utang. Nawala ang mga kaibigan nitong mayayaman.
    Si Mr. Bert De Guzman na ngayo’y si Mang Berto na. Si Mrs. Beatriz De Guzman na asawa ni Mang Berto ay hindi nakayanan ang pagiging mahirap nila kung kaya’t nagpakamatay ito. Naiwan niya ang kanyang kambal na anak kay Mang Berto—sina Che-Che (Cherry) at si Bureche (Berry). Bagamat parehang hindi sanay sa hirap ang kambal, ang kanilang ama ang nag hahanap-buhay para lang matugunan ang pangangailangan ng pamilya nila. Dahil sa natatakot si Mang Berto na mag rebelde ang kambal, binibigay niya ang mga luho nito kahit alam ng kambal na umuutang pa ang kanilang ama para sa mga luho nila. 
   
“Daddy, malapit na kaming mag debut ni Che-Che”, sabi ni Bureche. Halatang gusting magpaparty sa debut nila.
“Siguro naman Daddy pinag-iipunan mo nayan ng matagal kaya ako nalang mag-oorganize ng party. Gusto ko sosyal na sosyal !Lahat ng friends ko present sa bonggang debut na gagawin ko !”, excited na dagdag ni Bureche.
“Ate naman !Hirap na si Daddy sa atin. Tapos kung anu-anong luho pa ang hihingiin mo. Magi sip-isip ka naman !”, galit sa sabi ni Che-Che.
“Wag ka ngang epal dyan !Ayokong mapahiya sa mga friends ko noh !”, sagot ni Bureche.
“Ewan ko sayo !Mag debut ka mag isa !”, galit na sabi ni Che-Che sabay tayo at pumasok sa kwarto niya.
“Talaga !Hindi kita isasama sa party ko !”, sabi ni Bureche sabay tuloy sa kanyang pagsketch ng gown na gusto nya sa kanyang debut.
Nakatingin lang si Mang Berto sa kambal na tila nanlalambot na at di na makayanan pang mag alaga sa kambal.

Sa puno sa likod ng bahay nila mahilig tumambay si Che-Che. Doon niya binubuhos ang kanyang mga sama ng loob tuwing mag aaway sila ng kambal nito. Habang abala siya sa pakikinig ng music ay may napansin siya sa damuhang inuupuan niya. Pinulot niya ito. Isang ‘voice recorder’ aniya. Tinignan niya kung nagana pa ito. Pinindot niya ang ON button .’Gumagana pa’, sabi niya sa isip niya.
“Wala naman sigurong may ari nito. Akin nalang”, sabi niya ng pabulong.

Kinagabihan..
    Nag record siya sa kanyang silid ng mga ‘wish’ niya sa kanyang kambal.
“Sana …mawala na si Ate Bureche at mapunta sya sa ibang world para hindi na sya pinoproblema ni Daddy”, hiling niya.
    Natulog na siya.

Umaga..
    “Good morning Daddy !!”, bati niya sa kanyang ama habang naghahanda ng kanilang umagahan.
    “Nasan ang Ate Bureche mo?”, tanong ni Mang Berto.
    “Si Ate..?Di kop o alam. Baka tulog pa”, sagot niya.
    “Wala sya sa kwarto niya. Imis na imis nga ang kama niya eh. Nakakapanibago nga.”,dagdag pa ng kanyang ama.
    Biglang natigilan si Che-Che. Naalala niya yung wish niya nung gabi. Dali-dali siyang tumakbo sa kanyang silid at kinuha ang voice recorder.
    “Anong meron sa’yo ?!Anong ginawa mo sa Ate ko?!”, tanong niya ditto ng paiyak.
    Biglang sumagot ang voice recorder.
    “Nag wish ka ng para sa ate mo. Kaya natupad ito.”, sagot niya kay Che-Che.
    ‘Nagsasalitang voice recorder?!!!OMG !Anong nangyayari saken ?!!’ sabi niya sa kanyang sarili.
    “Sino ka ba ?”, nagmamatapang na sagot niya.
    “Mahirap i-explain pero ako ang voice recorder na nakakapag patupad ng wish”, sagot niya.
    “Eh kung nakakapag patupad ka ng wish, ibalik mo na ang Ate ko !Ngayon din !”, sigaw niya.
    “Ha ha ha !”, malakas na halakhak ng voice rcorder. “Isa kang hangal Che-Che !Matutupad lamang ang 2nd wish mo kung susundin mo ang kundisyon ko”
    “Ano yun?Gagawin ko”, sagot ni Che-Che.
    “Ipagpapalit mo ang sarili mo sa kapatid mo. Ikaw ang mapupunta sa TECHIE WORLD !”, sabi ng voice recorder.
    “Techie World?Ano yun ?”, tanong ni Che-Che.
    “Techie World—mundo kung saan lahat ng makabagong teknolohiya ay nakakapag salita. Marahil itatanong mo kung ‘may tao doon o wala’. Oo. May tao doon at mabibilang mo ang mga ito sa kamay mo. Sina Doraemon , Doray, Boots, Lupin, Conan, Piccolo ,Chi-Chi at syempre ang kambal mong si Bureche. Sila ang aming masters na naglikha sa amin. “, mahabang sabi niya.
    “Ang haba-haba naman ng sinabi mo !Wala tuloy akong naintindihan.”, reklamo niya.
    “Ano ka bang bata ka ?!”, sabi ng voice recorder. “Ang slow mo naman !”, asar niya dito.
    “Hmp !Sige !Papayag ako !Basta ibabalik mo si Ate Bureche “.
    “Okay !”.
    Biglang nagspark .
    Pagkamulat ni Che-Che…
    Siya’y napapalibutan ng mga laptop na may mukha. At nan dun din si Bureche. May nakita siyang pusa na wari niya’y si Doraemon. Batang may bangs na kamukha ni Dora kaya naisip niyang si Doray iyon, at ang lalaking may mahabang kamay na si Lupin ,unggoy sa may sapatos , si Boots yon wari niya at isang nakakakilabot na kulay berde na may antenna sa ulo na napanood niya sa Dragon Ball’s kaya naisip niyang si Piccolo ito. At ang magandang babae na nag aasikaso sa kanya, si Chi-Chi.
    “Nasa Techie World nab a ako ?”, tanong niya sa mga nakapalibot sa kanya.
    “Oo Che-Che”, tugon ng kanyang kambal.
    “Bureche!”, sabay yakap sa kambal niya.
    “Sorry Ate Bureche at—“,
    “Ok lang yon Che-Che. Naiintindihan kita. Ngayon ko na-realize na mali ang pag hingi ko ng luho kay Daddy”, sabat niya kay Che-Che.
    “Salamat Ate Bureche”.
    “Gusto mong mag-explore ditto sa Techie World ?”, tanong ni Bureche.
    “Oo Ate Bureche !”, mabilis na sagot ni Che-Che.
    Inakay ni Bureche si Che-CHe nang may naalala si Che-Che.
    “Nasan nga pala yung voice recorder?”, tanong ni Che-Che.
    “Naiwan siya sa mundo nyo Che-Che”, sagot ni Doraemon.
    “Wow !Ang astig nyo naman !Sa T.V. ko lang kayo nakikita ngayon…in person pa !”,sabik na sabi ni Che-Che. “Ang cute cute naman ni Doraemon !Wow !Si Doray kamukha ni Dora, parehas silang maitim !Ha ha ha !Katakot ka naman Piccolo !!Mat Bluetooth ka pa dyan sa ulo mo !!He he he.Ikaw naman Boots, bakla ka ba ?Lagi mo kasing kasama si Dora eh. Chi-Chi !!!Ano beauty secret mo ?Ganda mo kasi eh !,”,ayan ang mga bumagabag sa isip ni Che-Che. Hindi niya ito maitanong kasi nahihiya siya.
    “Tara na!”

Techie World…
    “OMG !Ganda dito !Astig anng gadgets !Paano kaya nila ito nagagawa ?”, tanong niya.
    “Ang mga iyan ay mga gadgets na tinapon ng mga tao.”, kinukuha naming ang mga ito para buhayin at pakinabangan pang muli.
    “ah..”,ang munting sagot ni Che-Che.
    “E bakit po yung voice recorder napunta sa world namin?”, muling tanong ni Che-Che.
    “Dami mong tanong !”,saad ni BUreche.
    “Naatasan kasi yung voice recorder na kuhanin yung MP3 na tinapon ni Bureche sa basurahan.
    “Ah”,sagot ni Che-Che.

    Natagalan pa sila sa pag-iikot sa Techie World. Maliit lang ito. Parang Pilipinas lang kung tutuusin dahil di pa karamihan ang mga naninirahan dito. Marami rin siyang nakilalang mga gadgets na talaga namang bagong –bago kung titignan. Natutunan din niya ang mga tamang pag gamit sa mga ito. Nakita rin niya ang buhay-techie dito—masaya, tahimik at nakakabighani.


    “Tara na ?”, yaya ni Bureche.
    “Nag promise ako dun sa voice recorder na ditto ako maninirahan kapalit ng pagbalik mo sa mundo natin”, sabi ni Che-Che. Halos maiyak na ito.
    “Ginawa mo yun para sakin ?”.
    “Ano ka ba Ate !!Syempre !!Para matuloy yang debut mo noh !”,biro pa ni Che-Che.
    “Che-Che, Bureche. Wag na kayong mag-alala. Ibabalik na naming kayo sa mundo nyo.”,sabi ni Doraemon.
    “Oo mga magagandang binibini. Dahil sa napatunayan ninyong kayo’y likas n mababait .”, sabi ni Boots.
    “Wag na nating patagalin pa. Nag iintay na si Mang Berto sa inyo.”
    Biglang sumigaw si Doraemon.
    “Ang mahiwagang Time Machine!”.


“Nasan ang Ate Bureche mo?”, tanong ni Mang Berto.
    “Si Ate..?Di kop o alam. Baka tulog pa”, sagot niya.
    “Wala sya sa kwarto niya. Imis na imis nga ang kama niya eh. Nakakapanibago nga.”,dagdag pa ng kanyang ama.
    Nagulat si Che-Che nang mapansin niyang umulit ang mga pangyayari. Parang de ja vu ika nga.
    “Baka ho nasa banyo—naliligo”.
    “Ang bango naman !Galing talaga magluto ng kambal ko !”, sabi ni Bureche pagkalabas ng banyo at sabay kindat sa kanya. Parang ipinapahiwatig nito ang nangyayari sa Techie World.
   

    Mula noon ay masayang namuhay ang kanilang pamilya at naidaos din kahit papaano ang debut ng kambal.
 

I'm a TWEEN!

>I’m not a follower of this T.V. show. But I’m very much willing to try my best to make my own impression based on my friends ‘chikahan’ everyday.<
Let’s SHOUT! As we rock OUT! SHOUT OUT!
Teens..Tweens..
That’s what ShouOut about !
SHOUTOUT: Talking about a teenagers’ life. Yes. We, as a teen can relate to this very popular TV show! The teenagers’ problems, jokes and love life! That is what we all waiting for! The ‘kilig’ moments are the girls most awaited and for boys, of course pretty girls!
What a great show it is! They catch up the viewers’ likes especially on teenagers’! Every time the ‘kilig’ moments are on, girls keeps on making a loud shout! Girls always feel they are the one with handsome boys there! And also for boys, non-stop pretty girls with matching sexy figure of the girls’ body.
That’s what teens are!

I’m a TEEN!

Journey to Your Good Living

    After so many situations in our lives..we can’t help ourselves to do such things that will hurt someone’s feeling. In every steps of our journey, let’s think of others not just for ourself .Don’t be so selfish.
Technologies are now increasing. We do get advantages in different technologies existing. For every gadgets, there are good and bad effects. Obviously, in this world, we can’t deny that these technologies help us a lot in our everyday living. But one that we can’t avoid is the lack of knowledge in a particular technology.
    One good example of this situation is on cyberspace. Facebook, Friendster, Twitter , Yahoo Mail etc. are very popular in this time. We do get communication in these sites. But in time right now, can you avoid having hates or enemies in these sites? Can you be a good citizen of Internet or we can simply say, a good NETIZEN ?
    Etiquette, a word that people always forget not just on its word, but on its own meaning ,too.
    Yes, etiquette is very important in our communication. In internet, we don’t use the word etiquette in being a good internet user. In world of internet, Netiqutte is used instead of etiquette in being a good user of internet. Are there rules in being a good Netizen ?
    Yes ! There are rules in world of internet.
    In communicating through internet, it is pretty obvious that our gestures and facial expressions aren’t seen by your chat mate, so just be careful of the words you will make. Or else you may offend your chat mate.
    Be true to yourself. Don’t imitate others for your own sake ! Don’t be such a pretentious person if you cannot stand by what you’ve done.    
    In visiting a particular site you should explore. At the same time, know where you are. Get a sense on peoples’ action .
    Respect ..Understand ..Some internet users keeps on chatting or we can simply say, ‘disturbing ‘ others in just asking stupid questions !They don’t know that they are bothering someone’s time. So just respect it and don’t get mad !(Yung iba kasi nagagalit na pag ganyan.)
    Internet is a big world. Once you did something unpleasant, expect that everybody will get mad at you or we can say revenge to you .If you’ll say or post non-sense issues or something, STOP !Don’t ever try to make everybody read that. Or else,…
    Share.. Be a good Netizen. Answering ones’ question is a good act of an internet user .Especially when everyone likes your answer. (You’ll be popular pa !hahaha. LOL)
    Flame wars? Like it ?Yes. It’s unexpected having a war on internet. If you’re a good user of internet  , you will not able to think or try to make a war on the sender. In other words, just ignore it.
    Reading others messages is a bad etiquette. Don’t ever try to do it. It’s bad.
    Power. Power. Power. Is being popular is somewhat related to it ? Yes. It’s related. Even though you’re a popular person, you don’t have the right to judge others in front of many people. You don’t handle peoples’ lives so don’t abuse being popular.
    Forgive and forget. Good, right ? Nobody is perfect. Everybody always got a mistake in a simple way. You, you’re not a perfect person. So forgive people hurt you and forget everything.
    Now you’ve know some rules of being a good netizen. Can you be responsible not just in world of internet, but also in our real life ?   

ME, as a Cute Girl

Cute ba ?
“Me, Being Cute”
Cute..
Nice word, right?
That’s what some describes me. Of course, they don’t lie every time they call me that way! (What a positive thought.)
Cute, little, and very friendly. Those are words some says’ to me. And being cute is what I admire most. One thing that comes to your mind when you here the word cute is somewhat fat, right? But that’s the word I hate most—being fat !argh !Most of our class call me fat! I don’t know where they get that stupid word that irritates my ear! On the first place, I’m not fat !i hate it!Cute, that’s what I am !
For me, being cute is not on a persons’ appearance but also on its good relationship with others. Yes, we can’t deny that people are looking for a friend that has a good appearance. For me it’s not bad that others want that kind of way choosing friend but it is also not good because sometimes the person that has a better appearance than you can make like errand boy / girl or simply ..’utusan’.
Are cute or not ?